Sorguhal Şiiri - Erdal Ebem

Zamansız çıkagelen güneşten korkuyorum,
Zemheride parlayan, ateşten korkuyorum.

Yanan benim benliğim; ısınan koca dünya
Mehtabın nuru yağar, bu ne güzel bir rüya

Şaşkınlıkla hayaller, sarılmış gece gündüz,
Dimağın sırrı yetmez, anlamaz neden bu güz,

Görünen her ne varsa hak nurundan nakıştır
Zirvelerde gördüğün, semaya bir alkıştır.

Yavaş yavaş sıyrılır, çıplaklığından gece,
Sırlar dünde saklanır, cem olur hece hece,

Karanlık aydınlığa, gebe kalmaya görsün,
Düzen nasıl bozulur şafak yılmaya görsün

Ömür denen yollarda köprüler ince bir kıl,
Mantık sürgün özlemli buna ne yapsın akıl

Mesnetsiz yakarışlar, olmasın sona isyan
Mutlu ya da sancılı olunca olmaz nisyan,

Her şeyin sonu gibi ömürde son bulacak,
Azrail geldiğinde, ilkbahar, güz olacak,

Bu gidişe dur demek sanırım elde değil,
Aklın varsa ey insan! Biraz secdeye eğil.

Üstüne düşen yükün, varlığı pek çok ağır,
Dünya denen fanide, kulaklar hala sağır,

Sonsuzun adı belli, kurtuluş büyük oyun,
Arafat ucuz değil, bunu böylece duyun.

Aşık Firgatli
18.04.2009