Tan da gül
Sağanaktan düşen,
Camda damla
Ödül!
Düşünmeden,
Kaygan etinden
Bölüşülendi toplanan…
Alınıp, satılmayan
Çoklardan çok yokluğun,
Aşktı!
Sorgulanmaz yoğunluğun.
Vakti geldi,
Duraksız yolculuğun.
Sonu; son da sunuldu,
Bu bilinmez boşluğun.
Başı dik bencilliği,
Sorgularken günah!
İçerlerde bir yer de
Durmadan yontulduğun;
Sarplarından kalandı,
Al bu senin çocukluğun…
Ve bilmelisin ki,
İki şeyden muafsın…
- insan-
Kayıt Tarihi : 16.2.2008 23:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
alarak okudum kutluyorum selam ve saygılar
Kaygan etinden
Bölüşülendi toplanan…
Alınıp, satılmayan
Çoklardan çok yokluğun,
Aşktı!
Sorgulanmaz yoğunluğun.
Nefis bir anlatım şiir tadında şiir olmuş,aşktı!sorğulanmaz yokluğun ne güzel bir dize.Kalemin var olsun tam puanla tebrikler.
katman katman ulaştığımız, eksilirken çoğaldığımız... insanlığımız...
ilk nefes ve son nefes arası dört element,
hava su ateş ve toprak...
Sevgili Necdet Bey, çalışmanızdan dolayı kutlarım
paylaşmak hayat atılan adımların en kalıcılarından...
selamlarımla...
TÜM YORUMLAR (6)