Güzellikler sürgündü ayrıntılarda
çeliğe su verip çiçeği unuttunuz
yeşeren sevgileri kuytu yamaçlarda
korkunun soğuk namlusuyla vurdunuz
dostlukların koptuğu hangi uçurumdu
ne vakit bir hüzne incecik tutundunuz
türkülerin yüreği elinizde soğudu
ömrünüze ölü kuşlar kondurdunuz
gönenciniz eksik ekmeğiniz tamdı
kan usanmadı umutlar kar altında
en son sığınak sessizce bombalandı
çocuklar üşüyor hâlâ rüzgârınızda.
Şubat / 1991
Denizli
Kayıt Tarihi : 5.11.2018 07:55:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!