Sorgu Odasında ki... Şiiri - Dinmez Er

Sorgu Odasında ki…

Alaca renkli günbatımın da,
Bir kapı açılır ürpertir içini esintisi,
Bıkkınlık, can sıkıntısı,
Ya da başka bir güdü,
Sıcak kollarıyla sarar seni aşk!
Çok sonra anlayacaksın
Cezayla ödüllendirildiğini
Zor zamanların şiirlerini yazacaksın,
Yasak tanımayan hazlar tadacaksın.
Ta, o kapı kapanıncaya kadar.

Aylar, iz bırakan yıllar geçip gidecek,
Dönüp dolaşacaksın varoşlarda,
Kalabalıklar içinde insan selinde,
Nedenini hissetmeden, düşünemeden,
Kim bilir belki de arzu etmeden,
Evrim geçirmiş zamanların aylağı gibi,
Yenilenen her şeyin varlığında eskiyen,
Tüm anlamların değiştiğine tanıksın.

Bir kapı kapanır uğultulu rüzgarlarla,
Dışa vurulmamış hüzünler kalır ardında
Yaşlanırken kazandıklarımızdan biri değil midir?
Neden böylesine zordur aşkla yaşamak,
Ve niçin ve nasıl mümkün olur yine de,
Bir yüreklendirme midir acaba mutsuzluğumuz,
İçinde şiddet barındıran bir duygu mudur?
Yoksa, bir ünlem, bir hayret nidası mı olmalı Aşk! ?

Dinmez ER / Çeşme / 2017. 03. 11. /