Titreyen sesimle kendi kendime konuşurken yazıyorum bunları sana.
Bu söndürmeden içtiğim üçüncü sigaram.
On iki metre kare odamın yine en soguk duvarına yasladım sırtımı.
Yokluğuna isyan eden ruhumu terbiye etmeye çalışırken,
Okumadığım dua kalmadı,çok üşüyorum.
Titriyorum,el yazım çirkinleşti.
Korkutuyor beni; cehennem kırmızısına çalan odamın rengi.
“Bize ne irs-ı peder, ne servet ü ne cah kalmıştır,
Şuûr-ı hikmete karşı bir eyvallah kalmıştır'
Sultan Veled
Devamını Oku
Şuûr-ı hikmete karşı bir eyvallah kalmıştır'
Sultan Veled
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta