Yankılarımla çırpındım; derin bir sessizlik çökmüşken; zaman sanki beni sorgulamadan akıp gidiyordu.
Peki ne değişti ne kayboldu bunca zaman...
30 yaş ağırmı geldi?
Bilmiyorum sadece dalgalı bir deniz misali ruhum
öyle çalkantılıki helede hummalı beynim nerde durulur bilemiyorum,
Kelimeler kalemimden uzakta duruyor ve ela gözlerimdeki güneşi kucaklayan
gizli ve yalnız mavi özgürlük ise parmaklarımın arasında;
sıcak çayımı yudumlarken kadıköy rıhtımında, yudum yudum kayboldum,
gözlerimin önünden çalkantılarla geçti bir on yıl oysa;
sallanan gemiler misali gerilerde bıraktığım köpüklerimi sarmaladım.. ve savurdum bir
geleceği bilinmez bir sonraya. sadece boş bir kadeh arkasında gülümsedim.
Boğazıma takılan üç beş kelime ise halen pişmanlığımla neden?
bu sorgularım... Şimdi kaybolup gitme zamanı gölgem bile bugün sessiz, oysa ufukta
boğulurken güneş, gecenin doğum sancısında ben sadece maviyi kucakladım.
şimdi mutluluğa doğrumu koşuyorum yoksa bir bataklıkta sivrisineklerlemi
boğuşuyorum? .
Kimliksiz düşüncelerim içinde yankılarımla boğuşup duruyorum. Oysa kaybettikleri mi kim verecek ki
Kayıt Tarihi : 25.11.2005 11:43:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!