Sorgu Şiiri - Esat Korkmaz

Şoklar saldırırken belleğime
Çığlıklarla uzaklaştırdım
Zihnimdekileri bedenimden
İnsana reva değil olanlar
İnsan mıyım başka mahluk mu
Sorguladım kendimi/olanlardan
Peki insan mı onlar
insana işkenceden zevk alanlar
Unuttum ne olduğumu /ben zaten
Artık adımı biliyordum yalnızca
sorduklarında
Ne parmaklar dokunduğunu
Ne gözler gördüğünü
Ne de kulaklar seçebiliyor
duyduğunu
Yalnızca gelen kokudan
Farkındaydım çürüdüğümün
Hayvanlar aleminin
Canlı mezarlığında
Ölümün parçalıcası
Sergileniyordu/ bedenimde