Sorgu Şiiri - Suleyman Zorman

Kitaplar yazmamışsın,
ellerin mürekkep görmemiş,
bir gün bile
bir şiirin alnına dokunmamışsın.

Bir dizeyi
sabah ekmeği gibi bölmemişsin,
bir mısrayı
hapishane duvarı gibi sırtlamamışsın.

Ben,
yaşadım diyebilmek için
yenilmişliğin tadını bilenim.
Ben,
bir kelimeyi kurtarmak için
bir ömrü ateşe atabilenim.

Sen,
hiçbir cümlenin
bedelini ödememişsin.

Benim hayatım
bir sandal değildir
senin durgun gölünde yüzdüreceğin.
Benim hayatım
dalgalıdır,
isyanlıdır,
kalabalıktır.

Soramazsın.

Çünkü bilmezsin:
Bir şiir
insanı nasıl ayakta tutar
yıkıntının ortasında.

Bilmezsin:
Bir kitap
bir insanın omzuna
nasıl dünya yükler.

O yüzden
ellerin boşken
dilim doluyken
sus.

Hayatımı
ancak yaşayanlar sorar.
Ancak yananlar
ateşi tanır.

Ve ben,
ateşten geldim.