Yıl 2000 Bağdat’ta ağlayan benim
Bomba sesleri ezana karışıyor
Kanarken pamuklara sarılı ellerim
En güzel kıyafetlerimde yer yer leke
Eğleniyorum zahirde,
Savaşımsa batınide
Eintain’ın da dediği gibi zaman izafi
Mekan algıya tabi
Görelilik yasası
Nükleer bombalar felsefenin hayata karışması
Mısır tarlalarından gelen sesler gibi değil bu
Her patlama onlarca canın cenaze namazı selası
Her ah bir isyan, uzatmadığım ellerimin tasası
İç yakan her bakış gitmeyişime
Ölen her bebek benim miskinliğimden
Açlık ve hastalık
Ne kadar anlıyorsak artık
Görelilik yasası
Aslında duran ve giden kim
Kanayan yara kimin
Belki de asıl sefalet
Varlığı kendinin sanıp
Hamaset içinde boğulanların..
Kayıt Tarihi : 1.6.2015 15:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!