Türkçüyüm, dost düşman duysun sesimi!
Türkçüyüm, bilsinler katı yasamı.
Kurda itlik eden bana tasa mı?
Keserim neslini, tükenir hükmü,
Yurduma göz diken şu gafil it mi?
Sabırsa diledik, diş ise sıktık,
Hududa neferler, ordular yıktık.
Lakin bu kavgadan usandık, bıktık,
Yaramız kanarken sükûnet hak mı?
Soysuza sövmüşüm, ağalar çok mu?
Diplomat değilim harbedir çağrım.
Milletim ağlarken yanmaz mı bağrım?
Hastayım, dinmiyor yürekte ağrım,
Kansızınki can da bu patlıcan mı?
Derdiniz ben miyim, dağa kaçan mı?
Paşalar “dur” dedi, biz de vurmadık.
“Devletim haklıdır” dedik sormadık.
Açlıktan öldü de yal mı vermedik?
Vergiye mükellef sadece Türk mü?
Bizimki mesken de onunki park mı?
“Devlet bize bakmaz” ezberi itin.
Alayını düzüp sığıra katın!
Şu hariç her sözü yabana atın:
“Türkiye Türk’ündür” anlamak güç mü?
Eşkıyalık serbest, savaşmak suç mu?
Ozan Bağatur’um Bayad’dır aslım.
Ömrüm tükense de tükenmez hasmım.
Ben yazdım okuyup işitsin neslim.
Türk’e soysuzların gücü yeter mi?
Âlemde şer, Oğuz’da er biter mi?
(02.07.2010)
Bahadır ÇelikbaşKayıt Tarihi : 5.7.2010 13:13:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)