Sorgu Şiiri - Ethem Turan

Kopmanın
Bu kadar acı olduğunu
Bir kurt gibi için için kemirdiğini
Söylemedin bana
Sigaranın efkarında karın ağrılarını hiç anlatmadın
Gülen yüzün arkasında karanlıklardan bahsetmedin hiç
İçilen uyku ilaçlarının dinlendirmediğini de söylemedin
Kireç taşı gibi ocakta yakılan yüreğin feryatlarını
Ezilen gururun yüzünde silinmeyecek çizgileri çizdiğini
Anlatmadın bana
Hiç bir şeyi bilmeden yaşadım
Öylece sarıldım
İçindeki yanan ocağın ateşini hissedemedim
Kırılan kalbinin iç çekişlerini de işitmedim
Yaşadıklarını anlayamadım
Kendi yaşantılarımla yargıladım
Değerini bilemeden hüküm verdim
Yıkılmışlığın kopardıklarını
Ayrılık rüzgarının alıp götürdüklerini göstermedin bana
İç dünyanda yaşadığını anlayamamış
Yaşayamamışım senin yaşadıklarını
Zengin bildiğim gönlüm
Ne kadar fakirmiş meğer
Uçurumun kenarında heyelana kapılmış gidiyorum
Beni hayata bağlayan bağlarım
Vefasızca bir bir terkediyorlar
Yaşama isteğinin baskısı titretiyor bedenimi
Şimdi ben kopmanın acı feryatlarındayım
Ölümün yaşamüzerindeki yerini
Birkez daha anlıyorum
Şimdi yaşadıklarım için
Kendimi sorgulayıp hüküm veriyorum
16.10.2007 00.11