Sordun Ve Cevaplandıracaksın!

Boşluğun en uçsuzunda
Çok zor sorularla
Boğuşan bu yârin
İhtiyacı var sana!

Bu dört mısra ile başlamak istedim sensizliğe olan isyanıma...
Boşluktayım; ama kâinat gibi değil, bir başlangıcım var ve bir de bitişim...
Yani seni sevişim ve beni terkedişin...
Seni daha çok sevişim ve geri döneceğin...
Zordan öte sorular var cevaplandıramadığım...
Aslında cevaplandırdığım; ama cevaplandıramadığım...
En zor soruların cevaplarını aradığımda hep sen çıkıyorsun karşıma ve suskunluğun...
Beklediğim cevapları, duymak istediklerimi söyleyebilecek tek sen varsın; ama söylemeyen de sen...
N'olur söylesen! ...
Haydi geçtim soruları, söyle yâr:
Cevabı sadece sende gizli olan soruları ben nasıl cevaplandıracağım? Nasıl şaha kalkacak umutlarım? Ne yaparak geri döndürebilirim seni ve eskisinden daha güzel olacak günleri! ...
Soruların en zoru bunlar yârim...
Gör neler ile uğraşıyorum. Hangi soruların cevabını arıyorum, kırmızı karın yağmasını bekleyen çocuk ruhuyla...
Aklımı bu sorulara yorduğum kadar Sanat'a yorsaydım, üstad olurdum; Felsefe'ye yorsaydım, yüzyıllar sonra bile konuşulurdum. Sanma ki bunlar bir tükenişin, bir vazgeçmenin ön mısraları...
Kıyamet kopsa bile kalbim durmayacak, çarpacak aşkımı...
Sadece tepkisizliğimin bir kanıtı bu yazdıklarım, bedenim ve ruhum teslim oldu sensizliğe...
Mecnun değil! Orçun misâli...
Umutsuz gibi gözüküyor yazdıklarım; ama kalemim işte, yapıyor yapacağını, yazıyor yazacağını...
Umut, hayatımdaki en yüce değerim...
Anladın mı kalemim! ? Duydun mu Umudum! ...
Biliyorum, zamanı gelince cevaplandıramadığım hiçbir soru kalmayacak ve o günün sabahı olacak; ama ondan önce:
Senden uzakta, aklımda sorularla 'İyi geceler Aşkım' diyorum bugün;
'Günaydın Aşkım' seslenişiyle uyanacağım birgün!
Şu ân;
Bu sayfalar şahit ve bu kalem, sabrım şahit, aşkım şahit ve Tanrı'm şahit...
O ân;
Sende şahit olacaksın:
Orçun'un sana kavuştuğuna...

03.41
15.12.2005

Orçun~