Kişiliğin gitmiş, ruhun tarumar,
Dolaşıp duruyor et, kemik beden.
Bütün yaşamınla oynayıp kumar,
Yitirdin ömrünü sordun mu neden?
Bilip öğrenene yaşam bir okul,
Bir kararda durmaz değişir akıl.
Nefis der ki, gelde peşime takıl,
Pişman olacaktır peşinden giden.
Hedefi olanın bilmesi gerek,
Yoksa hedef olur kendisi direk.
Her akla geleni ederse merak,
Cahil merakıdır hedef kaybeden.
Derdin çaresini kendinde ara,
Çaresizlik ise yürekte yara.
Kişi en sonunda girer mezara,
Belki oralarda karşılar deden!.
Derlenip, toplanıp kendine gelen,
Sağlam karar verir haddini bilen.
Durmuş oğlu bozuk ruh ile ölen,
O dur kendisine çok yazık eden.
Hüseyin Durmuş 3
Kayıt Tarihi : 17.5.2024 08:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!