Sordun mu beni Şiiri - Harun Erdem 2

Göçmen kuşlar çoktan yuvaya döndü
Sen dönen kuşlardan sordun mu beni
Yapraklar sarardı toprağa döndü
Sen hazan mevsiminden sordun mu beni

Gözlerinin altında hicran izi var
Buğulu bakışında kahrın yüzü var
Söylenip dövünmeye onca sızı var
Sen böyle ağıtlara dizdin mi beni

Kiminin kuzuları dizi dibinde
Sen bakıp dağlanırsın sancı içinde
Hele bir de birileri evlat deyince
Sen sinene tırnağınla kazdın mı beni

Babalar mağdurdur güya ağlamaz
Uzaktan görenler bakar anlamaz
Gece karanlık çöker kimseler duymaz
Sen yorgana gömülüp andın mı beni

Anamın ağlaması arşa merdiven
İnleyen bir hıçkırık olur aniden
Aylar yollara varır geçer gülmeden
Sen sinene kor yerine sardın mı beni

Aylar mevsimlere evrilir durur
Zaman demir atmış yerinde durur
Söz biter zaman durur her şey savrulur
Sen meçhul bir umuda yazdın mı beni