Sordum Söylemediler

Geldim göremedim.Sordum söylemediler.
Aradım bulamadım.Burayı terketti dediler
Gözlerindeki bakışların,aşk ve heyacanı bende kalmıştı,
Sakla onları gönlünün derinliklerine! göm dediler

Seni yutkunurken,nefesimi tuttum.Resmine baktım.
Sana olan özlemimi dağların doruğundaki karlara yazdım.
Güneş dogdu aniden,yüregimdeki kari eritti
Ben de üzüldüm.Güneşe küstümSustum.Hiç konuşmadim

Düşünürken geçmişimi ve gelecegimi bir parilti hissettim.
Ben sana değil, sadece kendi canıma kasdettim.
Koydum ellerimi cebime,başimi salladim ve seni düşledim.
Çok şaşirdim ama herşeye ragmen daglara gül diktim.

Gülü dikerken,yaprakları üşümüş sıcaklığını istiyordu.
Bu kalp benim mekanım.ben burdan çıkmam diyordu.
Dökülmek üzereydi,üşüyen yapraklar,gülü dikerken,
Aşik olmuştu benim gibi.Seviyordu birini,ama gizliyordu.

Ne oldu bu gönlüme değişti aniden? anlayamadım.
İstemediğim halde gözlerinin içinin nasıl güldüğünü anımsadım.
Unutmuştum bir zamanlar saçlarinin rüzgarda uçuşmasni,
Yüreğim çarptı.Takıldı gözlerim bir noktaya.Tekrar seni hatırladım.

Bu derdimi yükleseydim şayet daglara taşirmiydi?
Beni başkasinin kollarinda görseydi şaşarmiydi?
Dünya dolusu yar olsaydı acaba tekrar beni seçermiydi?
Görmedim,tanımadım,el ele tutuşup, göz göze konuşmadım sanki.
12/11/2003