Cesâretimi toplayıp,sordum kendime,
'Sen kimsin? ',
Aldığım cevap işledi tüm zerrelerime,
'Kuluyum beni yaratan Rabbimin'.....
Yine üsteledim hemen,
Dedim:'Peki ediyormusun kulluk? ',
Cevabı gene verdi hiç düşünmeden,
'Tanıdım ya onu,yok artık bende yokluk'.....
Devam ettim yine ben,
Dedim:'İsbat et bana kulluğunu',
Hazır cevap oluverdi birden,
'Ah! gösterebilsem sana keşke kalbimin mutluluğunu'.....
Koyulaştı sohbetimiz,
Dedim:'Ölüme inanırmısın? ',
Hemen buluştu birbirine gözlerimiz,
'Nasıl inanmam? ,bana benden daha yakın'.....
Peki dedim o zaman,
'Hazrılığın varmıdır? ',
Birden boşanıverdi yaşları gözpınarlarından,
İşte dedi:'Bu ençok beni yaralayandır'......
Dedim:'O zaman yap hazırlığını',
Orada garip,yalnız kalmamak için,
Değerlendir ömrünün herbir ânını,
O zaman ebedî alemde tüm servetler olur senin.....
Kayıt Tarihi : 5.12.2010 20:55:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!