Baba sana bir şey sorucam ,
Saçlarımı pembeye boyasam?
Söylermisin Sende kızarmısın bana?
Elif boyamış babası çok kızmış,
Birde çok fena yobazmış,
Elifin,Saçlarınıda kökünden kazıtmış,
Neden kızayım canım kızım sana,
O babada gerçekten çok fenaymış,
Boyarsan saçlarını sarıya pembeye
Ben seni bu halde görüşte gülenlere,
Kahkaha atıp, alay edenlere çok fena kızarım.
EK: Ne eyleriz işte böyle dostlar,
Gençler binmişler özenti trenine,
Makinist nereye giderse gitsin,
Vagolarınıda arkasından sürekler,
Burnunu deler, vücuduna dövme işler,
Yaşam gayesini bilmez ise bu gençlik,
Analar babalar daha çok dizlerini döverler.
Alem-i seyran eyledim,hayret ettim,Sadece baktım durdum,
Nefsime söz geçiremedim,Kendime bile Nasihat edemedim
Evladı yarlerimi çakallar kapmış,Ahlak edep sayfalarda kalmış,
Nedense işin sonunda ben böyle olacağını hiç düşünemedim.
Kayıt Tarihi : 19.3.2021 22:55:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Prenses Kızım Zülal Mina Şiirim esin kaynağı ve gerçeğidir. Narin güzel kızlarıma zülal ve küboş sevgilerimle.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!