Haydi zincirleri kır da gel artık
Kalbimde büyüyen urdu ayrılık
Vuslat saatini kur da gel artık
Zindan duvarıydı surdu ayrılık
Bir bilsen ne kadar zordu ayrılık
Münkir Nekir gibi sordu ayrılık
Müebbet mi cezan isyanım bağa
Esaret mührünü vurdu son çağa
Savaş kayalarla tünel aç dağa
Kuruttu ruhumu yordu ayrılık
Gelip boğazımda durdu ayrılık
Münkir Nekir gibi sordu ayrılık
Sonunda döndürdü sabrı isyana
Hiçbir olumsuzluk yetmez nisyana
Bu dumansız ateş sığmaz beyana
Tenimde sönmeyen kordu ayrılık
Dağladı boynumu burdu ayrılık
Münkir Nekir gibi sordu ayrılık
Dünyada bulunmaz böyle bir masum
Adımı unuttum kalmadı usum
Yıllardır gördüğüm korkunç kâbusum
Her gece karşımda durdu ayrılık
Gözleri kör eden nurdu ayrılık
Münkir Nekir gibi sordu ayrılık
Kayıt Tarihi : 23.1.2007 21:42:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!