Soraya Şiiri - Haşem Baygümüş

Soraya,
Bir kelebek öyküsü gibi
bırakıp gittin ellerimi
gözlerinde delice bir yaşama isteği
yıkım aldı beni
ruhumu depreştiren kül bulutlar
Tanrının yalnızlığında çırpınıp durdun
Duymadı kimse
Günahın koynunda pak ağlayışlarını
Dalgasında kırılmadı kimse içinde kirlenen denizlerin

Soraya,
Gördüm
Göğsünde çırpınan yaralı kırlangıcı
İncitilmiş ömrüne sakladın
Dokunmadın kimsenin günahlarına
Kanına girmedin kimsenin
Yaralamadın hiçbir gecenin
İncitilmiş ruhunu
Ey sükutunda kederimin
En noksan ezgim
Ömrümde hasat zamanıdır
Şimdi al
Senden koparılan hayatları

Bahara gel,
sözün yüreğe yürüdüğü vakit sarhoşluğunda gel
matem bulutu kahır ile kırılmadan,
söz verme,
vade belirtme,
çıkıp ansızın gel...