El Açtım Sana Duy Diye Şiiri - Ahmet Kara 4

Sen yoksun diye, hicrandan ölürüm,
Durma yarim dön gel uzak ellerden.
Bil ki geçmez, sen olmadan bir günüm,
Gelmezsen sorarsın beni ellerden.

Baktım yollarına, kokun gelmiyor,
Gül attım yollarına koksun diye.
Kader seni görmeye yol vermiyor,
Yollar yaptım, aşıklar geçsin diye.

Her yanda adını duyar bakarım,
Duyarım da, gülüm geldi sanırım,
Her gün seni arar, seni sorarım,
Şu kaderimde artık gülsün diye.

Ben yandım, bahçede güllerim ağlar,
Sen gelesinde, bülbül gülsün diye,
Yanımda garibim anam da ağlar,
Sen gelesinde, oğlum gülsün diye.

Bilemezsin yolun sonu ne olur,
Gidersin bir kötüye yok olursun,
Düşersin kötü derde verem olur,
El gün içinde madara olursun.

Ahvalim budur sana ey Yaratan!
Kimi gelir kim göçer bu dünyadan,
Havadan toprağa, cemre düşmeden,
Kulunum, el açtım sana duy diye.!