Kalmamış insanlık, dedim bir zaman
Gördüm ki değerli, insanlar varmış
Karmaşık ortamda, kafalar duman
İnsan olan, insan hali sorarmış
Ne bıraktık, ne kalacak burada
İnsanlık asla, tartılmaz darada
Kimler ermiş ki, sonsuzca murada
Cahil boş sözlerle kamil yorarmış
Nadan olup, insanlığı bozanlar
Yarar sunmaz bilki, münkir olanlar
Nasip alıp onca nasip sunanlar
İnsanlığa nice değer sunarmış
Zamanım aldırma kendin bilmeze
Uzak kal biçimden, değer ver öze
Yetinme kendinle, açık ol feyze
İsteyen kişi, bilgiyle dolarmış.
26.03.2005
Süleyman ZamanKayıt Tarihi : 10.9.2007 13:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
İnsani değerlerin gittikçe yok olduğu, bencilliğin ve çıkarın her değerin üstünde daha da önem kazandığı bu cangıl Kapitalist aşamada yine de özünü yitirmemiş, gönlünde ve bilincinde insani değerleri taşıyan insanların var olduğunu görmek beni duygulandırmıştır. Bu şiir bu duygu yoğunluğunda dizelere dökülmüştür.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!