Sorarım Size Şiiri - Seyit İyidoğan

Her dem baş kaldırdım artan zulume
Gerek elim ile, gerek dilimle
Zalimler saltanat kurmuş zulümle
Namusuz mu olsam, böyle mi kalsam.

Dertler katmerlenmiş, bitmez bu çile
Ferman zalimlerden her şey nafile
Namusuz efendi, mazlumlar köle
Namusuz mu olsam, böyle mi kalsam.

Yine sıralandı dert dizi,dizi
Zenginin fakiri görmüyor gözü
Şehit daim bizden, onlardan gazi
Namusuz mu olsam, böyle mi kalsam.

Hakkımı aldılar oldular ağa
Eşim temizliğe gider konağa
Uzun, uzun düşünüyom bir daha
Namusuz mu olsam, böyle mi kalsam.

Param yok, arkam yok, dayım olmadı
Yüzüme bakanlar hemen anladı
Fakirin yaşama şansı kalmadı
Namusuz mu olsam, böyle mi kalsam.

Şehirde işçiyim, köyde maraba
Selam versem kimse demez merhaba
Size soruyorum dostlar bir daha
Namusuz mu olsam, böyle mi kalsam.

Bankalar toplumun kanın içiyor
Hortumcu vurguncu çalıp kaçıyor
At’ı alan Üsküdar’ı geçiyor
Namusuz mu olsam, böyle mi kalsam.

Düzen böyle gelmiş, böyle gidiyor
Hırsız, namusuzlar bal börek yiyor
Oğlum, kızım bile bana gülüyor
Namusuz mu olsam, böyle mi kalsam.

Kul Seyidim şikayetim var size
Sözüm işçi, köylü, memur herkese
Bu kader mi reva gördüler bize
Namusuz mu olsam, böyle mi kalsam.