İnsanın toprağı gibisi hiç yok,
Gurbet elin derdi çok, vefası yok.
Her gün ağlasam, her gün sızlasamda,
Kapıyı çalan, derdimi soran yok...
Bir zamanlar gönlümün kapısında,
Sevdamın gülüydün yanı başımda,
Hasretin var şimdi, kara yazımda,
Bir hal oldu da, derdimi soran yok.
Ne derde, ağlar beyler söz ehline,
Kim doğru söylerse, gitmez gücüme,
Bir yaradır düştüm gurbet eline,
Aldım sazı elime, derdi çalan yok.
Ben yazdım karaymış, birde hastaymış,
Sensiz bu bahtımda çoktan karaymış,
Güvendiğim dağlar, bana boşaymış,
Dağlar ah dağlar, derdimi soran yok.
Ahmet KARA (Meram Bağları)
Kayıt Tarihi : 5.9.2018 21:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!