Soran Olmadı Şiiri - İbrahim Okur

Sorda bak ahımı,intizar dinle,
Paylaştım ömrümü,soran olmadı.
Noldu sana canım,öldün dilinle,
Bu garip gönlümü,saran olmadı.

Güvendin varına,dünya malına,
Dönüpte baksana,kendi halına,
Nefsinle yarışma,biner dalına,
Gurur kibirini,kıran olmadı.

Herkes ayrı alem,niyedir böyle,
Görüp duyduğunu,doğruyu söyle,
Hal hatır kâr için,olmasın öyle,
Hilekâr yalana,güven olmadı.

Manevi alemde,ara kendini,
İmar ette yıkma,gönül bendini,
Arsız hayasızın,bile fendini,
Aradım taradım,yıkan olmadı.

Kara toprak seni,elbet yoracak,
Görülmeyen şeyler,teni saracak,
Münker nekir gelip,soru soracak,
Bu fâni dünyada,kalan olmadı.

Günah deryasına,sende dalmışsın,
Sordum soruşturdum,darda kalmışsın,
Tababette olmaz,derdi almışsın,
Saltanat tahtını, süren olmadı.

Aldın okka ile,dirhemle verdin,
Gücün yettiğini,yerlere serdin,
Emel arzuların,çekilmez derdin,
Bu çirkef halini,gören olmadı.

Soydun kasaları,insan öldürdün,
Aldın haraçları,düşman güldürdün,
Açan çiçekleri,yıktın soldurdun,
Haram lokmalarla,doyan olmadı.

Tevbe ile gelip,yola giresin,
Ayrılık gelmeden,Hakkı göresin,
Yediğin içtiğin,tamam veresin,
Bu nâhoş hallerle,gülen olmadı.

Figaniyim halim,bilene varsam,
Garibin yanına,gelene sorsam,
Ağlamış göz yaşın,sileni görsem,
Çaresiz kulları,duyan olmadı.

Aşık Figani 22/09/2000