(Eşim'e)
Seni hasta görmek büyük kederim
Derman Kaf dağında olsa giderim
Bu canımı düşünmeden veririm
…Her yolu denedim bulamıyorum.
Her zaman ortağım yasa sevince
Umut tükeniyor solgun görünce
Kader ağın çıkmaz yolda örünce
…Ne çare dermanın olamıyorum.
Yüzümüz gülmüyor sürmedik sefa
Sevgimiz olmasa kalmazdı vefa
İnşallah bir zaman bulursun şifa
…Yürek titrer hatır soramıyorum.
İstiyorum her gün huzurlu yatsın
Benden alsın senin ömrüne katsın
Olmaz olsun böyle hastalık batsın
…Başka ne diyeyim bilemiyorum.
Dört yavrumuz küçük öksüz kalmasın
Ben çok acı çektim onlar çekmesin
Kadir Mevla’m belimizi bükmesin
…Bir an düşünmeden duramıyorum.
Kör talih bize de güler mi dersin
Derdi bir kalemde siler mi dersin
Hanemize huzur çiler mi dersin
…Takdir Haktan isyan edemiyorum.
Rabbim düşmanıma bile vermesin
Dermanını bulmak uzun sürmesin
Yüzü gülsün hüzün keder görmesin
…Duadan başka yol bulamıyorum.
İst/1984
Ozan Nuri CeyhanKayıt Tarihi : 26.4.2011 10:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Eşim 35 yıldır allerjik astım hastası.Hele o ilk yıllar. Türkiye'de az çeşitteki ilaç şifa vermiyor. Aşı ve bir kaç ilaç var yurt dışından gelmek zorunda. Bakanlıkça onaylanacak vesaire.Bir gecede 2-3 kez hastahaneye taşınıyoruz. Koldan yapılan iğne bir iki saat nefesi açıyor.sonrası yine felâket.Çocuklar küçük,ben çalışıyorum. Aklım evde. Hasılı yıllar üzüntü ve çilelerle geçti. Hâlâ da devam ediyor. Ancak; yeni gelişen spreyler, het türlü ilacın çok şükür ülkemizde bulunması.Özellikle İstanbul'da doğalgaza geçilmesi, ağaç kömürü kullanımının yasaklanması gibi bir sürü etkenle eskiye oranla bir nemze de olsa o amansız krizler azaldı. İşte o atmosferde yazılan bir şiir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!