Soralım Canlar Şiiri - Muammer Oytan

Kini, kibiri yürekten atmak gerek,
Gıybeti, kötülüğü unutmak gerek,
Bunun için kılavuz mu tutmak gerek?
Varalım ol Velîye soralım canlar . .

Allah’ı seven yüce dağlar aşıyor,
İlâhî aşk bu garip kalpten taşıyor,
Gönlüm neden giderek mecnunlaşıyor?
Varalım ol mürşide soralım canlar .

Tomurcuk güller bir gün açıp solacak,
Yüce Allah ol emanetin alacak,
Hakka yürümek sırayla mı olacak?
Varalım Pirimize soralım canlar …

Aklıma geldikçe âh-u zâra başlarım,
Genç ölenler için akar göz yaşlarım,
Hani, nerde hısım-dost-arkadaşlarım?
Varalım şahımıza soralım canlar …

Fânî dünyaya gelip-konup-göçenler,
Mustafa’ya ümmet olmayı seçenler,
Kimlerdir ol âb-u Kevser’i içenler?
Varalım Şeyhimize soralım canlar . .

OYTAN Muammer gönülden sohbet ister,
Soru sormak bahâne muhabbet ister,
Şeyhten-Pirden-Mürşit’ten kısmet ister,
Varalım Meydana girelim dostlar !