Sor Söyleyeyim Şiiri - Hasan Özünal

Sor Söyleyeyim…

Çayıma tek şeker, kahveme yoldaş ol,
Geliver habersiz, efkârlı bir anda.
Gözümdeki gizli yaşa bir sırdaş ol,
Ruhum çok daraldı, gönlüm de âmânda,
Sor söyleyeyim, anlat da dinleyeyim.

Fırtınalar esiyormuş, haberim yok
Yağmurlar sel, karlar borana çevirmiş.
Bir matem havasındayım, kederim çok,
Yanardağlar set olmuş, yola serilmiş,
Sor söyleyeyim, anlat da dinleyeyim.

Bir buruk tebessümdür, geçmişten kalan
Gelecekse, ufukta kapkara bulut.
Hayaller boş, tarihte yazılan yalan,
Kıraç bir ortamda savaşmakta umut,
Sor söyleyeyim anlat da dinleyeyim.

“İyi ki varsın be dost”, demek ne güzel
Bunca yoklukta, bir dost bir hazine .
Çay kahve bahane, bölüşmek güzel,
Al götür buralardan, götür mazine,
Sor söyleyeyim, anlat da dinleyeyim.

Dert bir değil ki, katar katar sıralı,
Vatan, bayrak derdi, millet sevdası.
Yar elinden desen, gönlüm yaralı,
İlaçla deva bulmaz gönül yarası,
Sor söyleyeyim, anlat da dinleyeyim.

Efkârımı vur taşa, at kör kuyuya,
Genişlet gönlümü, güldür şu yüzümü.
Bir gün dalacaksam, o en son uykuya,
Kalanlara sen anlat kalan sözümü,
Sor söyleyeyim, anlat da dinleyeyim.

Hasan ÖZÜNAL
Karaman - 2018