Şör Şör Şiiri - İbrahim Çelikli

“-ho! ” deyip toprağa ziplerdik sabanı,
“hooha! ” der durdururduk, kağnıyı..

üzengiye basarak atlardık at sırtına
eşeğe “-çüşş! ” derdik,
binmek için yanaştırırdık binit taşına
“-dah! ” derdik sonra
topuklardık acelemiz varsa

Karaçalıya, günyağsalayan
çapalamasına gederken
Yenisudan, depesi aşşa
Pöfrenge keseden
suyumuzu doldurduk Akçeşmeden

küçük kardeşim heybenin bir gözünde
anam binince ben de binceğdim terkisine

eşeğimiz biraz huylu ama
yanaştırdım taşyalağın gıyısına
anam sol ayağını atmadan daha,
eşşek yürüyvüdü, zaptedemeyvidim
nassı anam yumbarlandı
yosunlu hatıla haydee!

eşşek gaşcak durmayo,
güçcük gardaşım he(y) bede deye
salıvıramayon
anam hatıldan çıkayın derkene
küteleniyo yengattan bi daa
hatıl heryandan daşıyo
hatılın daşmasından eşşeğ ürküyo

anam dutunalak gakıyo
yosun aya(ğı) nı gaydırıvırıyo
hadi bakalım bi ta
debelenip duruyo
en sonunda yere yumbarlandı da
sürünelek çıktı ga(y) ri neyise de
bu sefte de paçasına bastı yumbarlandı
çamırların içine
sabahın ayazında buy(uy) oz,
depesindeği yağlıkdan
yüzünden gözünden
dirseklerinden
öneceğinden
paçalarından
anamın her tarafından
'-şör şör' yosunlu sular akıyo,
bi yandan anamın
sırtlarını sırkıtıyoz
bi yandan anam
eşşeği döğcen diye uğraşıyo
bi yandan da ha bire ileniyo
“-namerd olmayasıcanın malı-maşatı”
“-eyi dut eşeğin eşek sıpası”
……..
“-odu-oca(ğı) kör galasıca
ürkmeden ged ürkmeden gedesice”

eşşe(ği) n gusgunu gevşedi
yuları dolalı elimde
kurtuluvusa gaşcak,
nere gurtardırıyon mu
çocuk var he(y) bede
eşşek başını gasıttı indirmeyo yere
palanı sıyrılıp incek nerdeyse

anam '-gaçırdırsın' deyo
sefilliğimize aldırmadan
'-döğme'
………..
“-gafasına vurayın deme”
…………………..
“-sakındırık edersin endekini”
anama baktım,
çeşmeden elini yüzünü yüyo
tevatür ya gülüyon a(ğ) lancak halimize
neye baktı(ğı) mı,
neye güldüğümü anlayınca
o da başladı gülmeye, '-gülme' dedi
'-sabah suyu'
avcını gurnanın altına dutdu
'-ıscak oluu”
yüzünü yudu