Tükenmeyen sevgi açlığının sancıları
Susturulmuş çığlıklar
Düğüm düğüm olmuş boğazında
Bedenin açlığımıdır tedirgin eden
Ruhmudur aç olan
Sor
Sor kendine.
Nasırlaşmış, acılarından süzülmüş
Hüzünler sıyrılmış uzaklaşmış
Kalan kahrın tortusudur yürekte
Ümitsiz bekleyişleri ümit vagonlarına yükleyip
Çıkarmak çabasıdır tünellerden
Soluksuz koşuşturmalar
Çare arayışlar, çırpınışlar
Bitmek bilmeyen hesaplaşmalar
Durulmayan çalkantılar.
Doğruyu arayan mantığın çizgisi
Yaşam çok kısa diyen bir başka ses
Gönlünün sesi, özlem yüklü sıcak nefes
Burcu burcu sevda kokan çiçeğin çağrısı
Ah ne yapsam diyen iç sesin
Sorgulanmaların
Hangisi doğru diyen sevdalın
Yalanı olmayan bir adamsın
Bunu bile anlatamaz, inandıramazsın.
Sevgiye, aşka tutunmaktır senin yaşamın
Tutunmak istersin, yakalarsın
Ruhun uzatır sıkıca tutar ellerinden
Gönül kuşunu
Aklına engelletirler durmadan bedeni.
Lanetlenmiş gibi sanki hayatın
Yelkeni yırtık yelkenlide mücadele edersin
Fırtınalı denizlerde bir başına
Sevdiğin el verir gönül verir, sabreder
Çareler, kararlar sende der bekler
Sor
Sor kendine
Kimdir kararsız derbeder.
Yarım yamalak gülüşlerde tıkanmışlık
Hepsinde sel gibi gözyaşı saklı
Sevda boğulacak
Takip etsen aklı.
Kapattığını sandığın kapılar
Ardında hep aralık kalıyor
Ne yapsan nereye gitsen kan sızar aralıklardan
Kar yağar bağrına buzlanır iliklerin
Saklı kentin büyücüsünü oynarsın sahnede
Sende başlar sende biter derler bu oyun
İki perde arası sor
Sor kendine iç çatışma mı?
Hesaplaşma mı?
Aynalar kırılmadan bitmeyecek belli
Düelloya davet etmezsen kendi kendini.
Esel Arslan- 2007 Fethiye/ Göcek
Esel ArslanKayıt Tarihi : 6.2.2007 22:37:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
