Sor kendine,
hani bir zamanlar kalbini yerinden söküp atan o heyecanlarını!
sonra koşarak girdiğin o kapıdan,
kaçarken ardına dahi bakmadan kaçışlarını!..
Sor kendine,
insan kolay kazanırsa kolay harcarmış!
bir kalbi tuz, buz etmek kolaymış, ama
Kazdığı çukurda kendi yanarmış
Kimine göre hayat hep kaçıp kovalamaca,
Kimine göre hep birbirine benzeyen bir masalmış
Ne gerçekten ayırt edilmez hikayeler uydurulurmuş ama
Yalancının mumu yatsıya kadarmış.
Gönül bir kez geçti mi el olursun
Aklında ne bırakmışsan söz olursun
Gönül geçer, sözler unutulur da
Bir rüzgar eser, yel olursun.
Kayıt Tarihi : 22.6.2018 16:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!