Sor İnsanoğlu... Şiiri - Mehmet Şahan

Yüzüme nefretle bakmadan önce,
Kendini aynada gör insanoğlu…
Sözüme başka söz katmadan önce,
İstersen bana da sor insanoğlu…

Ödün verme sakın sen suizana,
Şeytanla bir olmak sığmaz izana!
Ruhunu karartıp sürme fizana,
Duyduğunu hayra yor insanoğlu…

Sevgiyle meşk eyle dilde nameni,
Sevdaya köşk eyle gönül haneni…
Mevlâ’ya aşk eyle kalpte daneni,
Sevmeden sevilmek zor insanoğlu…

Dik dursun başın daldırma kuma,
Suya tezgâh kurup kilim dokuma…
Sakın ol, sakın ha niyet okuma,
Benim kalbim sana sır insanoğlu…

Kalbinde ebedi dostluk başlasın,
Özünde barındır, orda kışlasın…
Sevgiyi saklasın, kini dışlasın,
Cihanı önüne ser insanoğlu…

Gönül bahçesinde çiçekler açsın,
Sevdanın kokusun cihana saçsın!
Eşrefi mahlûksun, başıma taçsın,
Gönlüme sorgusuz gir insanoğlu…

Şahan der, kalplere akarım diye,
İnsana, insanca bakarım diye…
Uğruna özümü yakarım diye,
Sözünü Rahman’a ver insanoğlu…