Sor Hele Şiiri - Yavuz Değirmenci

Gönül zembereğim bozuk,ayarsız
Bir usta bulursan sen de sor hele
Vuslat meclisinde kaldım o yarsız
Muhabbet atından in de sor hele

Gönül kuşum uçtu geri dönmedi
Kara bulutlara kondu inmedi
Kalbimdeki sızı arttı dinmedi
Yaramın merhemi on da sor hele

Canım dediklerim attı taş bana
Tatlı muhabbetler oldu düş bana
Geçti İlkbahar’ım kaldı Kış bana
Geçen mevsimlere dön de sor hele

Kendini ulema sanır kör cahil
DEĞİRMENCİ arar insan-ı ehil
Rahatta mı,azapta mı bu Şamil?
Kabrime fatiha sun da sor hele