Sor Beni Şiiri - Yusuf Şeker

Sor Beni

Kar mı yağdı, aklar düşmüş saçına.
Kalpte yanan kor ateşe sor beni.
Bu dünyada neler geldi başına,
Gözde yaşı silene de sor beni.

Yanmış yürek, çöl misali susamış.
Hazan vurmuş güle, rengi sararmış.
Boşa geçmiş yıllar, kader utanmış.
Çektiğin cefa, ya derde de sor beni.

Tohum atsam şu toprağa, bitmiyor.
Yanana da bir yudum su yetmiyor.
Bu dert, bu gam benden niçin gitmiyor?
Derdin devasını bilene de sor beni.

Güneş batsın, gece yıldız doğmasın.
Gizle bulut, ay ışığını vermesin.
Benden başka kimse seni görmesin.
Uykusuz geçen gecelere de sor beni.

Karanlıkta yürürüm, yolum belirsiz,
Her adımda izlerim yüreğim sessiz.
Derman arar gönül, çaresiz, çaresiz,
Çektiğim her sancıya, derde de sor beni.

Gözlerimde umut, gönlümde fırtına,
Sessiz ağlarım ben her gece, her yana.
Kaderime yazılmış bu sensiz yaşama,
Derman arayan kalbine de sor beni.

yusuf şeker
12.12.2012