Sor Beni

Sor beni, ey karanlık!
Yıldızların neden kimsesiz parladığını sor.
Sor, gökyüzüne, bulutların
Neden yalnız kaldığını anlat bana.
Ben sustum, kelimelerimde kuraklık,
Zamanın içinde kaybolmuş bir şiirim.

Sor beni, ey rüzgâr!
Hangi dağın yamacında unuttum kendimi?
Hangi kuytuda bıraktım
Yürek çarpıntılarımı, nefeslerimi?
Sesimi, yankımı, varlığımı…
Söyle, beni unuttuğum yerlere götür.

Sor beni, ey deniz!
Hangi dalgada yitirdim cesaretimi?
Hangi kıyıda bıraktım adımlarımı,
Hangi taşta biriktirdim gözyaşlarımı?
Hangi ufukta, kaybolan gemiler gibi
Çekip gittim kendimden?

Sor beni, ey hayat!
İnsan olmak nedir, bilmek istiyorum.
Hangi acı benim, hangi gülüş yalan?
Hangi masalda unutuldum,
Hangi düşte yaşadım?
Ben miyim kendim, yoksa
Bir başkasının gölgesinde kayıp mıyım?

Sor beni, ey insan!
Baktığın aynada gördüğün ben miyim?
Ellerim titrerken tutamadığın,
Gözlerimdeki hüznü okuyamadığın…
Sor, beni kendine;
Kimim ben? Neredeyim?
Ve gerçekten var mıyım senin dünyanda?

Sor beni, ey sessizlik!
Konuş, anlat, duy beni.
Bütün suskunluğumu
Bütün haykırışımı sakla.
Kör kuyulara düşürdüğüm düşlerimi
Bul ve bana geri getir.

Sor beni, ey zaman!
Hangi saat durdurdu kalbimi,
Hangi an kopardı beni anılardan?
Geçmişim, geleceğim, bugünüme çarpıp
Parçalanan hayallerim nerede?
Ellerinde tutsak bir yolcuyum,
Her saniye biraz daha uzağa savrulan.

Sor beni, ey toprak!
Hangi kökler bağladı beni sana,
Hangi çiçekten yayıldı umutlarım?
Yarıklarına gömülen sırlarım,
Rüzgârda savrulan hatıralarım…
Beni hatırlıyor musun?
Yoksa ben de yabancı bir iz miyim?

Sor beni, ey gölge!
Beni en iyi sen bilirsin.
Peşimde sürüklediğim karanlık,
Saklandığım ışık,
Sustuğum ama hep gören gözsün.
Sen de yoruldun mu beni taşımaktan?
Bir cevap olsan, ne söylerdin?

Sor beni, ey sevda!
Kaç yürekte saklandım,
Kaç kalpte unutuldum?
Hangi yağmurda yıkandım,
Hangi rüzgârda savruldum?
Sevda dedikleri buysa,
Neden her sarılmamda biraz daha üşüdüm?

Sor beni, ey ölüm!
Ben miyim sana yürüyen,
Yoksa sen mi bana yaklaşıyorsun?
Korkudan mı bakmıyorum yüzüne,
Yoksa umut mu hala elimde tuttuğum?
Sor, çünkü bilmek istiyorum:
Hayat bir başlangıç mı, yoksa
Hiç bitmeyen bir veda mı?

Sor beni, ey sonsuzluk!
Yokluğun ortasında
Varlığımı kanıtlamaya çalışan bir yansıma mıyım?
Göğün derinliklerinde kaybolan
Bir yıldız izi kadar mıyım sadece?
Ben, hiçbir yere sığmayan
Bir arayış mıyım, yoksa bulunmuş bir son mu?

Daha sorma beni,
Geceye sığmayan yıldızlar gibiyim,
Hangi karanlıkta kaybolduğumu
Ben bile unuttum.
Yüreğimde yankılanan boşluklar,
Susmuş rüzgârların anlattığı hikâyelerim var.
Dilim, söylemeye yetmiyor artık.
Her sorunun altında
Biraz daha eksiliyorum.
Kelimeler kırık,
Cevaplar yorgun.

Daha sorma beni !!!