Bir şahinin bakışındaki keskinliğe,
yorulmuş, kendi dalgalarında uyuyan denize,
Şahlanıp Homeros’a gelmiş Truva atına sor beni.
Gecenin en hazin saatinde dolunayla törpülenen yıldız taşına,
alevler içinde bir yudum su arayan kelebeğe,
kanat çırptıkça dökülen tüyünden önce düşen orman kuşuna sor beni.
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta