Sor beni Şiiri - Ahmet Nejat Alperen

Sor beni gecelerin yanlızlığı örten sessizliğine,
Yıldızlara sormadan geçme gökyüzünde.
Bakışlarının ardında saklı cevaplar içimizde,
Sor beni, anlatırım sana her şeyi gözlerimle.

Sor beni rüzgarlara, dökülsün saçlarım,
Hüzünlerimi taşırlar belki uzaklara.
Sesimi taşıyan o uğultulu rüzgarlara,
Sor beni, taşırlar sevdayı uzaklara.

Sor beni denizlere, dalgalar anlatsın,
Kıyıya vuran her dalgada beni bulsun.
Derinliklerinde gizli umutlarımı sorsun,
Sor beni, okyanuslara hikayemi anlatsın.

Sor beni sessizce tüm kır çiçeklerine,
Hüznü arayan solgun yapraklara.
Belki de sana anlatırlar beni yıldızlara,
Sor beni, çiçeklerden yükselen rüzgara.

Sor beni, çırpınan kuşlara sabahın ilk ışığında,
Uçuşlarına anlam yükle, söylesinler sana.
Rüyalarımda saklı sevgili anıları, acılarımı
Sor beni, kuşlar anlatsın sıcak kanatlarında.

Sor beni, hayata, insanlara, her şeye, ötelere
Belki de her şey sesini anlatır seni bana.
Sonsuzluğun içinde buluşuruz bir yerde ,
Sor beni, her anı yaşatan sevgilere, yüreklere.