Sor beni Şiiri - Nedim Çekin

Güneşi doğuran analara sor beni
Bayırda gezen ceylanlara
Koyun otlatan çobana
Sütü sağıyan berivana
Güneşin kızgın ışınları arasında teni esmere dönüşen çocuklara sen sor beni

Sor beni
Kardeşlikten ödün vermeyen
Dostluğu her daim pekiştiren
Komşusu aç iken kendisini aç bırakan
Yokluğu tokluk ile süsleyen
Acımasız dünyaya bedenini siper eden mezopotamya gençlerine sen sor beni

Sor beni
Çocuğunun bedenini kefene kendi elleri ile saran
Hasret ile
Umut ile
Özlem ile hayata sımsıkı sarılan
Yüzü kir pas içinde umudu yarına taşıyan babalara sen sor beni

Sor beni
Aşkın zehrini şerbet diye içene
Ekmeğini taştan çıkarıp şükredene
Helal rısk peşinde koşup
Harama elini bile sürmeyen peygamber dostlarına sen sor beni

Sor beni
Allah yolundan taviz vermeyen
Kelimeyi şahadet getiren
Hak hukuk adalet arayışı içerisinde olan
Öleceğini bilip yaradanın huzuruna çıkacağından emin olan 
Güzel amelleri ile nur saçan insanlara sen sor beni

Sor beni
34 kurşunu bağrıma sıkan cellada
Hayatı zehir zemberek eden deccale
Kin ve nefret ile büyüyüp
İnsanların kanını hiç uğruna akıtan mağluklara sor beni

Sor beni
Paraya tapana
Din üzerinden pirim yapana
Kara parayı aklayana
Hırsızlığı ekmek teknesi
Dilenmeyi ise sanat yapana sen sor beni