Dideban'dan, Süphan'dan,
Nemrut'tan, Van Gölü'nden,
Soğuktan buz keşmiş,
Halkımın yüreğinden;
Sor beni cancağızım.
O yürekler ki her biri,
Adem babadan beri,
Umudun başkentidir.
Dağların yücelerinden,
Rahva'nın gecelerinden,
Mevsimlerin hecelerinden,
Ve halkımın nasırlı ellerinden;
Sor beni cancağızım.
O eller ki her biri,
Çile ile harmanlanmış,
Bir öyküdür.
O eller ki her biri;
Dağların eteklerinde,
Hüzünle çalan,
Anonim bir türküdür.
Kayıt Tarihi : 12.12.2020 12:54:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yunus Öndoğan](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/12/12/sor-beni-115.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)