Sor Beni... Şiiri - Ali Erden

Kendim'den alırım Ben bu İlmi,
İnanmazsan Mevlâ'ya sor Beni,
Cehlin'den utanır isen gel beri,
Mustafa ile Süphan'a Sor Beni.

Gayemiz sevmek,kırmak değil,
İlmini gör Cân'ın önünde eğil,
Kaldır artık içinde'ki perdeyi,
Âdem ile Cebrail'e Sor Beni.

Nesimi'yi okuyupta geldim,
Kendimdeki ikiliği giderdim,
En sonunda Allah'a erdim,
İnanmazsan Arif'lere Sor Beni.

Asr'î saadette ermek kolay,
Bilmediğini Muhammed'e Sor,
Sen Kâbe diye,diye Gönlün Kor,
Ar etme,Hacer-i Esved'e Sor Beni.

Nefsim kanıp doymuştur Mey'e,
Haram ise Haram bundan size ne,
Kendinde arayıp bulamadığın ne,
Cemal'imdeki talihsiz ben'e, Sor Beni.

Garip Ali'yi Hor görme pişman edersin,
Yerin gül î gülşen iken Nar edersin,
Mahmud'a sual edilmez yardım istersin,
Pirim Kul,Seyyid Nesimi'ye Sor Beni.