Sor Beni Şiiri - Mustafa Er

Kâbuslu gecelerin derinliklerinde
Kaybolup giden karanlıklara sor beni!..
Seherin sessiz sakin serinliklerinde
Çilemi örten aydınlıklara sor beni!

Zulümlerin,feryatların kucaklarında
Yalnızlıkların tâ köşe bucaklarında
Boynu büküklerin suskun sokaklarında
Kan kusturtan perişanlıklara sor beni!..

Hicrân yüklü gecenin uzak sabahında
İsyan eden dertlilerin mâsum günahında
Günlerce ağlayan mazlumun eyvâhında
Gizlenen gaddar hüsranlıklara sor beni!..

Mateme bürünüp bir ömür çile çeken
Dertten kederden dermanı bitip diz çöken
Bir ömür gülmeyip kanlı göz yaşı döken
Gariplerdeki pişmanlıklara sor beni!..

Tersine teper ahvâlim,hayata inat
Etmedi,etmiyor hayat ruhuma biât
Ne neşe var ne heyecan,bomboş tabiât!
Ölümü seçen kurbanlıklara sor beni!..

Dertli Mustafa der;kaybolmuşum ben bende!..
Ümitler tükenmiş,can kalmamış bedende!..
Geçtim dünyadan,gözüm bir karış kefende!..
Diri yatan kabristanlıklara sor beni!..
(13’lü hece ölçüsü) 18/04/2017 M.ER ALANYA