Sor Babaya Şiiri - Tolgahan Yıldız

Bir gün seninle konuşmak istedim,
Dilim tutuldu konuşamadım.
Gözlerimle anlatayım dedim,
Göz göze gelemedik ki anlatayım.

Sonunda dayanamadım, başkasına yalvardım,
Söyledi de, ama tanışmaya da yanaşmadın.
Ümütlerimi suya düşürdün belki,
Çağlayan oluyor sürüklüyor sanki,
Durduramıyorum ben kendimi inanki.

Tam yedi yıl oldu kalbimdeki sevgi tükeneli,
Seni gördükten sonra tekrar filizlendi şimdileri,
Nafile, anlatamıyorum sana ben kendimi.

Belki hataydı başkasına söyletmem,
Keşke ortamını bekleseydim de,
Kendimi anlatsaydım sana derinden.
Ne değişrdi ki, diyorsun belki,
Taş değiliz, beşeriz etkilerdik inanki.

Bu kadar kendime güvenmem boşuna değil,
Seni tanımadan sevdim, bu vaka küçük değil.

'Tanımadığım insanı nasıl severim' demişsin,
Ama gel gör ki tanışmaya bile fırsat vermemişsin.
Tanıyarak sevmek en güzel şey ama,
Tanımadan da sevmek olur, inanmazsan sor babaya.

06.06.2003 ANKARA