Sor Şiiri - Vedat Koparan

-Sür yüreği
kalem
mermisi düşen tetik olsun silahın
cümlelerin
yaşamın damarı iradenin gücünde -

Sor nedenleri
Gün uyanmadan
Güneş suya düşmeden
Görmedin mi önde gidenleri

Nedenlerimiz,kederlerimiz
Biz ne kadar deriniz
Ah mavisi kirlenen
Gök,denizlerimiz

Hep böyle mi kanar
Hep böyle mi yanar
Yalnızlıklar
Yıldızlar oysa ne çok
Ne çok yalnızlar
Kıtalar boyu
Kara kara kapkara
İnsanlar..

Açlık sana
Açıkta kalmak sana
Kaza bela sana
Dengesiz
Yaşamın ince ipi bir yanda
Elinde bir yanı bir yanı çiyanda

Sevdası gülüşünde saklı
Kelepçe
İncitir narin bileğini
Keser damarını

Ah siz hep aç kaldınız
Ya siz nasıl uzandı
Çatal kaşık sesleriyle
Yatarken açlığa gül fidanlar
Bıçak kesiği
Gün eriği
Dal dal erir yiterken o güzelim bedenleri

Sararan günlere inat
Al keser beyaz bir günde
Görmeyen gözler çekili perdeler
Uyanır bu devde uyanır elbet

Serde gençlik serde sevda
Ateşi yakar/yanar
Tetik düşer buz keser
Yürek bu böyle sever
Bir sevda ki ötelerden öte

Gel beni nedenlerimden çöz
Gel beni karalardan uyandır
Gel beni sende bil sende tanı
Gel beni nedenlerimden sor

Asılmışlığım,yanmışlığım
Sen kokusu insan dokusu
İzleri işlenir gergefi tarihin labirentinde

Dikeninden sıyrılan gül kanar, gün yanar
Sarmaşık karanlıkların çeperinde
Uzanır aydıklara gelen günle
Bir sevdadır seni an an yaşamak…!

Vedat Koparan 22.01.2005