Sor
Neden ağladığımı söyleyebileyim
Sesin yasak olsun derin sancılara
Emanet dokunuşlardan uzak
Gören gözlerle doymak gibi sana
Yoksun, sevgine açım.
Ellerim küflü sigara kokusunda
Üşüyor kalbimdeki cesedin
Sor
Neden öldüğünü söyleyebileyim
Adına mülteci heceleri ağlatarak
Sana ölmek kutsallığında, tanrıya sarılayım.
Ormanların sesidir bu iklim
Düşlerden uzak yangınlar gibi sessizce
Sisiyle içime dolduğum gölgenden karanlıklar
Ve yırttığım sayfalar kadar
Sor
Neden şiir gibi, asice öldüğümü sana.
Kayıt Tarihi : 15.6.2009 18:06:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Nedim Kardaş](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/06/15/sor-73.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!