Gözlerinin kor alevinde yandı gözlerim.
Aşka dair yazdığım tüm dizelerim de yangın.
Yamaçlarımda asırlık çınarlar yorgun, çaresiz.
Dalları tutuşmuş bir orman gibiyim şimdi.
Biliyorum,saracak birazdan katran karası gece.
Yel bir bukle,kokunu taşıyacak saçlarından alıp.
Şömine ateşinde düşleyeceğim odunsu yanışımı.
Dalları tutuşan bir orman gibiyim şimdi cayır cayır.
Bu kaçıncı yağmur oluşun,göz bebeklerimde.
Dilsiz bir sitem gibi yanaklarımda oluk oluk.
Gülücüklerim bile kırılgan yüreklerin yasında.
Dalları tutuşmuş orman gibiyim,yapraklarım yaş.
Rüzgara kapılmış uçuşuyor,vaktinden evvel hazan.
Saracak birazdan simsiyah duman,son gecemde.
Boğularak vereceğim son nefesimi kendi yatağımda.
Dalları sevdaya tutuşmuş orman gibiyim, yangın yeri.
23/01/2013
Çarşamba..
Kayıt Tarihi : 23.1.2013 14:46:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ahhh sevdaya tutuşan göz yaşlarım, sizden sonra ne çok kuraklaştı içim.
Hikmet YURDAER
TÜM YORUMLAR (1)