Birazdan hüzün makamından şarkılar çalar
İki damla sen düşer yanaklarıma
Bir çocuk ağlar gözlerimde bu akşam
İstanbul beni anlamaz Sonya
Senden sonra neşesi değişti bu sokakların
Üstelik bende yenildim korkularıma
Ve ben o eski ben değilim artık
Bende değişmeyen bir tek sen kaldın Sonya
Yine iki kişilik yaşıyorum hayatı
Tabağı çatalı kaşığı hep bir fazla koyuyorum masama
Her yeri sevdiğin çiçeklerle süslüyorum
Ve sonra oturup bekliyorum geleceksin diye Sonya
Ne zaman bir teknenin sırtıyla parçalasam boğazı
İçim burkulur Üsküdar’da
Anıları sererim Kız Kulesine
Seni sensiz yaşarım Sonya
Kadıköy’de hüzünleri kucaklarım
Gözyaşımı dökerim mendil satan çocuklara
Haydarpaşa’dan bir vapur kalkar
Seni alıp götürür Sonya
Bu şehrin ışıkları söndü ardından
Gözlerin doğmuyor sabahlarıma
Gözlerin ki maviyi en çok onda sevmiştim
Bana bakışlarından bir bakış gönder Sonya
Kayıt Tarihi : 5.4.2024 06:40:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!