Sayfa sayfa yazıyorum. Belki bir gün biri alır da okur içimden geçenleri. Sonunu bilmeden başa dönmeden sadece yazıyorum işte.
Zaman hep bana yanlış insanları getirdi. Sevgiye giden yollar hep yorucu olsa da. Ben içimde hissediyordum. Taa şuram da yüreğimde. Yine de boşa vakit harcadığımı hiç düşünmedim. Oysa aşk konuşmaktan önce susmayı, dokunmadan önce uzaktan bakmayı ve anlamadan önce ağlamayı bilenlerin işidir. Sen bilemedin. Bense, öğretemedim. Sana her yaklaştığım da sen, benden gözlerini çevirdin.
Sen benim için artık sonu gelmez bir şiirsin...
çan eğrisi tersten işlemekte
tümlüğe eksik zamanlara kucak;
kırka iki kala keşfim
bir dehliz, beynimin çıkmazında...
uzaktan bakan benim
Devamını Oku
tümlüğe eksik zamanlara kucak;
kırka iki kala keşfim
bir dehliz, beynimin çıkmazında...
uzaktan bakan benim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta