Sonunu Düşünmeden! Şiiri - Şenay Kaya

Sonunu düşünmeden baktım gözlerinin içine,
Elini tuttum,
Sakın bırakma elimi derdim hep,
Sarıldım,
Sarılmak ne güzeldi,
Yön duygusu olmayan ben
Hep kaybolurdum,
Ve tesadüfen de yolumu bulurdum,
Sen tuttun ilgisiz bir adamın yüreğinde kayboldun,
Sevdim,
Evet en acısı da sevmek oldu,
"Sevgi neydi? " O meşhur soru kulaklarımda yankılandı durdu.
"Sevgi emekti."
Tek taraflı bir emekle bana yolun açık olsun demek düşer belki de.
Yolun açık olsun.
Sevdiğim adam,
Portakal çiçeği parkında sevdiğim adam,
Beni sevdiğini sandım.
Ve maalesef yanıldım.
Yandım.
Uyandım...