18 Mayıs 1991 / Gaziantep
SONUNDA KÜSTÜM
Zaman ki geçmişe en büyük perde,
Dursaydı en mutlu olduğum yerde.
Hüzün gölgesi kapatmazdı önümü,
Ruhum bayram bilmezdi ki ölümü…
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta