Gerçek hiçbir şeye yakın değildi.
Herkesin hikayesine benzese de
Hiçbir hikayede hissetmediğini hissettin
Çünkü yaşadın.
Başkasının intiharı seni öldürmez.
Sonunda anladın.
Sana ait olan her şeyin esirisin.
Sendeki parçası kadar Azrail’dir her insan
Her ayrılık biraz da öldürür.
Ya üzülürsün ya kırılır ya aşamaz.
Ya da işte süründürür.
Eskide kalır aynı insan yaşamaz.
Gökyüzünü görmek istiyorum
Bu havalar öldürecek beni
İhtimaller içinden seçtiğim kader bu mu
Yoksa ihtimal sandıklarımız değişmez kader mi?
Sormayı unutsam da cevaplar hep vardı oysa
Var olmakla bilinmek arasındaki fark insan mı yoksa
Benim bir ideolojim varsa o da vazgeçiştir.
Görünmez ordularıma
Bu tüm ideolojilerden vazgeçmeye çağıdır.
Bu vazgeçmektir.
Yoksullar için yaşamaktan vazgeçiyorum.
Onların kurtarıcısı ben olamam.
Kimsenin hakkını ben savunmayacağım.
Çoğunluğun borazanlığını da yapmayacağım.
Ne işçi diktetoryası ne sosyalizm ne anarşizm
Ne Türk islam ülküsü, ne Turan
Bütün ideolojileri insanlar yarattı.
İki kişiyle anlaşırsam üçüncüyü aramam.
De ayrı örgütünden de değilim.
Büyük resmi görenlerden de.
Hata yapmaktan korkma örgütünden de.
Ben korkarım hata yapmaktan.
Haberdarım geri dönülmez bir dünya da yaşamaktan.
Susma sustukça sıra bana gelecek.
Gelirse gelsin ulan
Velhasıl dostum senin dostunum ama.
Senin için yaşamayacağım
Kavga etmeyeceğim kendimle
Bombalar örmeyeceğim büyük hedeflere.
Ne deizm ojesi, ne agnostik çığırtkanı.
Ne de yeşilin kölesi olacağım.
Getirin tüm denizleri kirlendim.
Tüm kirlerden arınacağım.
Kayıt Tarihi : 9.2.2024 04:45:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!