Gülümsemeyi unuttuğum günden beri.
Ki senin varlığını hissedene kadar.
Çırpınırken yalnızlık içinde, sessizce.
Karışmayın ne olur, acılarım bana.
Uzattığım ellerde sıcaklığım vardı.
Öptüğüm yanaklarında benliğimi buldum.
Mutluluktan kendimi dev aynası sandım.
Aynalar yalan söyler sonunda anladım.
Sevgilerin güzelliği nerede kaldı.
Aşkların ulviliğini kimler kaldırdı.
Seviyorsun seviyorsun hepsi yalandı.
Sendende bana kalan yaralı kalpti.
Çorlu 05-11-2007
Yılmaz BarıtlıKayıt Tarihi : 18.1.2010 11:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!